W środę po delikatnych pertraktacjach dostałem zielone światło na niewielką przejażdżkę w ramach relaksu. Od dawna chciałem zrobić sobie pętęlkę po parkach krajobrazowych.

Od czasu ostatniej gleby w deszczu minęło już nieco czasu, miałem okazję już polatać trochę po mokrej nawierzchni więc chciałbym podzielić się wnioskami do jakich doszedłem.

Kiedy Mike odebrał telefon na zegarze wybiła 3-cia w nocy. Dzwonił dowódca. Był wzburzony. Sytuacja na HQ była napięta, godzinę temu przyszła depesza informująca o tym, że jego dobry przyjaciel Tom, jednocześnie najlepszy agent na służbie jej królewskiej mości, oszalał. Podobno pędził gdzieś po bezdrożach z zamiarem spektakularnego zakończenia współpracy z MI6. Mike nie mógł uwierzyć co usłyszał. Szybko zakończył rozmowę i wybrał prywatny numer kolegi, zawsze spięty z zestawem głośnomówiącym w samochodzie. "Tom! Słyszysz mnie! Hej!" - brzęczał spanikowany głos z głośników. "Hej, stary, co ty robisz! Nie żartuj sobie!". Ale nikt nie odpowiedział, w słuchawce była tylko cisza.