Kiedy Mike odebrał telefon na zegarze wybiła 3-cia w nocy. Dzwonił dowódca. Był wzburzony. Sytuacja na HQ była napięta, godzinę temu przyszła depesza informująca o tym, że jego dobry przyjaciel Tom, jednocześnie najlepszy agent na służbie jej królewskiej mości, oszalał. Podobno pędził gdzieś po bezdrożach z zamiarem spektakularnego zakończenia współpracy z MI6. Mike nie mógł uwierzyć co usłyszał. Szybko zakończył rozmowę i wybrał prywatny numer kolegi, zawsze spięty z zestawem głośnomówiącym w samochodzie. "Tom! Słyszysz mnie! Hej!" - brzęczał spanikowany głos z głośników. "Hej, stary, co ty robisz! Nie żartuj sobie!". Ale nikt nie odpowiedział, w słuchawce była tylko cisza.

Dzisiejszy dzień był wspaniały, nie mówie o pracy, ale pogoda. Ciepło, asfalt suchy, kilka dni temu padało więc zmyty... w teorii. To co dał mi dzisiejszy dzień to na pewno mogę stwierdzić że parę wolnych chwil, dlatego zamierzam podzielić się z wami dzisiejszymi wydarzeniami.

... czyli pierwsza gleba :)

Nie lubię być zawalidrogą, nie lubię zawalidróg. W zasadzie kiedy jeżdżę puszką staram się dostosować do ruchu w granicach rozsądku. Jeśli chodzi o osobówkę to chyba czuję swój samochód, raczej poruszam się płynnie. eSki, autostrady itd nie stanowią dla mnie większego stresu.

...

Jeżdżę osobówką na codzień, a raczej jeździłem. Zwykle patrzyłem w lusterka i nadal patrzę w lusterka, a zauważone dwuślady puszczam, zjeżdżam do prawej nawet na pustej drodze, zawsze to coś więcej miejsca. I nie miałem nigdy z tym problemów, nawet za czasów kiedy moja opinia o motocyklistach była inna (stare czasy).

Godzina 6:30 rozgrzewam silnik, przecieram szybkę kasku i w drogę, z początku delikatnie, osiedle domków niedaleko warszawy, można spotkać zaspanego kierowcę osobówki więc nie ma się co śpieszyć.